رقص سبکی

باران گرمی بارید

دودهایم لرزان و رقصان راه گرفتند از لابه لای برگهای انجیر همسایه،

به بالا!

از دیدها محو می شوند و میروند، میروند به بالا،

این بالا کجاست که میل میکند هرآن سبکی که در بین است

و چه حقیر در ته این چاه مرده من به آسمان می نگرم...